Otto Jaekel


Otto Max Johannes Jaekel, urodzony 21 lutego 1863 roku w Nowej Soli, znanej w języku niemieckim jako Neusalz, to wybitna postać w dziedzinie geologii oraz paleontologii. Jego działalność naukowa miała znaczący wpływ na rozwój tych dziedzin.

Znany ze swoich licznych badań, Otto Jaekel zmarł 6 marca 1929 roku w Pekinie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy.

Życiorys

Otto Jaekel rozpoczął swoją edukację w Legnicy, gdzie zdecydował się na studia z zakresu geologii i paleontologii. Po zakończeniu nauki w 1883 roku, jego ścieżka zawodowa prowadziła do Wrocławia, gdzie miał okazję studiować pod okiem znanego specjalisty, Ferdinanda Roemera, do 1885 roku.

W 1886 roku, na Uniwersytecie w Monachium, uzyskał promocję od Karla von Zittela, co zaowocowało kolejnymi etapami jego kariery akademickiej. W latach 1887-1889 pełnił funkcję asystenta Ericha Wilhelma Beneckego w Instytucie Geologiczno-Paleontologicznym Uniwersytetu w Strasburgu. Następnie, w 1894 roku, objął posadę profesora w Berlinie, gdzie również pracował jako kustosz Muzeum Geologiczno-Paleontologicznego.

W 1903 roku Jaekel przeniósł się na Uniwersytet Wiedeński, aby w końcu, w latach 1906-1928, związać się z Uniwersytetem w Greifswaldzie. To właśnie tam, w 1912 roku, założył Niemieckie Towarzystwo Paleontologiczne. W znaczący sposób przyczynił się także do badań nad dinozaurami, opisując w 1914 roku drugi gatunek plateozaura – Plateosaurus longiceps.

W 1922 roku dołączył do stowarzyszenia Corps Guestfalia Greifswald, co odzwierciedla jego aktywną działalność naukową. Po przejściu na emeryturę z Uniwersytetu w Greifswaldzie, Jaekel podjął nowe wyzwanie, obejmując stanowisko na Uniwersytecie im. Sun Jat-sena w Kantonie. Jego życie zakończyło się nagle w 1929 roku w niemieckim szpitalu w Pekinie, gdzie zmarł na skutek niespodziewanej choroby.

Choć jego główną specjalizacją była paleontologia kręgowców, istotnym elementem jego dorobku naukowego była także praca dotycząca szkarłupni, w której opublikował łącznie 27 prac.

Przypisy

  1. F. Drevermann. Otto Jaekel †. „Palaeontologische Zeitschrift”. 11 (3), s. 6, 29.12.1929 r. (niem.).
  2. Otto Gerlach: Kösener Corps-Listen 1930. Frankfurt am Main: Verlag der Deutschen Corpszeitung, 30.12.1930 r.
  3. R. C. Moore: Part T, Echinodermata 2, Crinoidea. W: R. C. Moore, C. Teichert: Treatise on Invertebrate Paleontology. Geological Society of America and University of Kansas, 1978 r.

Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":

Maria Zmierczak | Krzysztof Stempak | Jacek Cichoń | Wojciech Königsberg

Oceń: Otto Jaekel

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:14