Alfred Saalwächter


Alfred Saalwächter, urodzony 10 stycznia 1883 roku w Nowej Soli, był niemieckim admirałem, który odznaczał się znaczącą karierą wojskową.

Jego życie zakończyło się 6 grudnia 1945 roku w Moskwie, gdzie zmarł w trudnym dla Niemiec czasie powojennym.

Biografia

Wczesne lata

Alfred Saalwächter przyszedł na świat w 1883 roku jako potomek kierownika fabryki. Jego kariera wojskowa zainaugurowała się w dniu 10 kwietnia 1901 roku, kiedy to wstąpił do Kaiserliche Marine. Edukację marynarską zdobywał na jednostkach takich jak SMS „Moltke” oraz SMS „Hertha”. Początkowe etapy jego służby były związane z piechotą morską, a jego pierwszym przydziałem była służba na pancerniku SMS „Hessen”. W dniu 10 marca 1906 roku, jego wysiłki zostały nagrodzone awansem na stopień oficerski Oberleutnant zur See. Od tego momentu, jego służba koncentrowała się na dużych okrętach, w tym SMS „Gneisenau” oraz SMS „Hannover”. Wkrótce potem pełnił rolę adiutanta Hugona von Pohla na SMS „Westfalen”, co zaowocowało awansem na Kapitänleutnanta. 10 kwietnia 1911 roku zyskał przeniesienie do dowództwa marynarki w Berlinie, a w 1912 roku ozdobiono go Orderem Orła Czerwonego.

I wojna światowa

Wyjątkowe okoliczności zastały Saalwächtera podczas jego służby na pancerniku SMS „Friedrich der Große”, który był flagowym okrętem Hochseeflotte. W lutym 1916 roku postanowił przejść do floty podwodnej, co zapoczątkowało jego szkolenie w tej dziedzinie. Od września 1916 do marca 1918 roku dowodził jednostkami SM „U-25”, SM „U-46” oraz SM „U-94”. W trakcie jednego z patroli, załoga SM „U-46” pod jego dowództwem zdołała zatopić aż dziewięć statków, co przyniosło mu zaszczyt w postaci Krzyża Żelaznego I Klasy.

Okres międzywojenny

Po zakończeniu I wojny światowej i rozwiązaniu Kaiserliche Marine, Saalwächter kontynuował karierę jako Korvettenkapitän w marynarce wojennej Republiki Weimarskiej. Jego obowiązki obejmowały służbę na pancerniku „Braunschweig” oraz różne funkcje w dowództwie floty. 24 września 1926 roku objął stanowisko dowódcy krążownika lekkiego „Amazone”, a już w kolejnym roku awansowano go na Fregattenkapitän, przydzielając mu dowództwo nad pancernikiem „Schlesien”. Z dniem 1 października 1932 roku uzyskał stopień Konteradmirala. Po utworzeniu III Rzeszy w 1933 roku został mianowany inspektorem edukacji marynarki, zdobywając tym samym istotny wpływ na kształcenie młodych marynarzy. 1 kwietnia 1935 roku awansowano go do Vizeadmirala, a 1 czerwca 1937 roku do stopnia Admirala, a 28 października 1938 roku przydzielono mu komendę strategicznie ważnej bazy morskiej w Wilhelmshäven.

II wojna światowa

Po wybuchu II wojny światowej, Saalwächter objął dowództwo niemieckiej floty na Morzu Północnym. W tym czasie często znajdował się w konflikcie z innymi admiralskimi postaciami, takimi jak Wilhelm Marschall i Günther Lütjens. 1 stycznia 1940 roku uzyskał awans na Generaladmirala, a jego dowodzenie obejmowało siły Kreigsmarine podczas inwazji na Norwegię, a następnie w okupowanej Francji. Saalwächter kierował operacjami morski w rejonie północnego Atlantyku oraz w kanale La Manche, aż do chwili, gdy we wrześniu 1942 roku został zastąpiony przez Marschalla. W ciągu kilku miesięcy, opuścił służbę wojskową.

Śmierć

W lipcu 1945 roku, w wyniku radzieckiej okupacji, został aresztowany i wysłany do byłego więzienia młodzieżowego na Magdalenenstraße w Berlinie-Lichtenbergu. W sierpniu 1945 roku stanął przed radzieckim sądem wojskowym, który skazał go na przymusową pracę. Choć w innej wersji podano, że otrzymał wyrok śmierci za (rzekome) zbrodnie wojenne oraz podżeganie do agresji zbrojnej, został zastrzelony 6 grudnia 1945 roku w Moskwie. Dokładne szczegóły jego śmierci pozostają niejasne do dzisiaj. Po rozpadzie ZSRR, jego dobre imię zostało przywrócone, a oskarżenia przez władze rosyjskie usunięto.

Przypisy

  1. Kapitänleutnant Alfred Saalwächter – German and Austrian U-boats of World War One – Kaiserliche Marine – uboat.net [dostęp 30.12.2020 r.]
  2. U 46 – German and Austrian U-boats of World War One – Kaiserliche Marine – uboat.net [online], www.uboat.net [dostęp 30.12.2020 r.]
  3. AndreasA. Weigelt, Klaus-DieterK.D. Müller, Todesurteile sowjetischer Militärtribunale gegen Deutsche (1944–1947), s. 579.
  4. Konstantin Aleksandrowicz Zalesski, Кто был кто в Третьем рейхе., 2002, s. 994.
  5. HansH. Hildebrand, Deutschlands Admirale 1849–1945. Die militärischen Werdegänge der See-, Ingenieur-, Sanitäts-, Waffen- und Verwaltungsoffiziere im Admiralsrang, 1989, s. 172–173.

Pozostali ludzie w kategorii "Inne":

Janusz Liberkowski | Tadeusz Fitych | Ilse Forster

Oceń: Alfred Saalwächter

Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:24