Ilse Forster, urodzona 2 września 1922 roku w mieście Neusalz, była niemiecką nadzorczynią SS, pełniącą swoją rolę w fabrykach oraz w nazistowskich obozach koncentracyjnych. Jej działalność w tym okresie historii była wyrazem brutalnych praktyk i ideologii, które prowadziły do licznych naruszeń praw człowieka.
Forster jest znana głównie z powodu swojego zaangażowania w działania związane z reżimem nazistowskim, które miały tragiczne konsekwencje dla wielu ludzi.
Życiorys
Ilse Forster była osobą, która podczas II wojny światowej pracowała jako pracownica fizyczna w fabryce w Zielonej Górze. 17 sierpnia 1944 roku postanowiła zgłosić się do SS jako służba SS-Aufseherin, co doprowadziło do jej szkolenia w obozie pracy w Langenbielau, które trwało sześć tygodni. Po jego zakończeniu, jej dalsza kariera zawodowa skierowała ją do fabryki w Zielonej Górze, gdzie miała podjąć obowiązki nadzorczyni nad pracownikami przymusowymi oraz więźniami.
Na przełomie stycznia 1945 roku, Forster otrzymała rozkaz ewakuacji więźniów do obozu w Guben. Po tej operacji, transportowała więźniów do Bergen-Belsen, gdzie dotarła 17 lub 18 lutego 1945. W Bergen-Belsen objęła rolę dozorczyni łaźni, a po kilku dniach została przeniesiona do obozowej kuchni nr 1, gdzie maltretowała oraz biła osadzonych.
Forster pozostała w Bergen-Belsen aż do momentu, gdy oboz został wyzwolony przez armię brytyjską. Po wojnie, jej działalność nie pozostała bez echa – została oskarżona podczas pierwszego procesu załogi Bergen-Belsen, który odbył się w Lüneburgu (numer oskarżonej 33) za zbrodnie dokonane w obozie i otrzymała wyrok 10 lat więzienia. Ta relatywnie łagodna kara była wynikiem krótkiego okresu jej przynależności do SS. Ilse Forster została zwolniona 21 grudnia 1951 roku, po czym jej dalsze losy pozostały nieznane.
Oceń: Ilse Forster